"Hayat inanılmaz bir şekilde boka sardığında aklınıza gelen ilk şey, verdiğiniz büyük, kötü bir karar olur; sizi bok çukurunun dibine sürükleyen bir karar."

+18 statüsüne sahip bir süper kahraman filminin gişe rekorları kırması mükemmel bir olay. Düşünürseniz bir çizgi roman karakterinin yaş kuralına takılması bile başarısını engellemiyor. Beklentiler bu sefer daha yüksek ve "Deadpool" izlenimimize göre sponsorlarını tatmin edecek bir hikaye ile tekrar karşımızda. İlk filmden daha cömert, daha cesur, daha çok küfür ve komik bir hikaye ile... Zaman zaman bu tür eğlenceli yapımlar derinlik açısından biraz zayıf kalıyor olsa da bu, çizgi roman severlerin pek dikkat ettiği bir detay değildir.

Bir devam filmi için çok büyük harcamalar yapılması takdire şayan bir şekil sunuyor olsa da aslında bir süper kahraman filminin planlanan bütçelerin dışına çıkması ve verilen rakamı aşması şu zamanlarda çok da ciddiye alınacak bir şey gibi durmuyor. Filmde karşımıza çıkan mutant karakterlerin manik depresif halleri ve yaklaşımları, kahkahalara yol açıyor; aynı zamanda insan-mutant ilişkilerinin kırılması için farklı bir boyut getiriyor. Kötü mutantların daha farklı ve daha sert bir tutum sergilemelerine tanık oluyoruz. Aksiyon derlemeleri ile bir amaç sahibi olan kahramanları, sit-com anlatısına sahip gevşek bir iletişim içerisinde buluyoruz. Tüm kahramanlar aslında ruhsal olarak dağınık ve kimse kendisini bir kahraman gibi hissetmemekte.

Bu çizgi roman anlatısındaki derinlik önceliği, filme göre oldukça basite kaçıyor olsa da kendi hikayesini anlatmak için verdiği sözleri tutuyor. Anti-kahramanımız, sahip olduğu mutsuz hayatının intikamını almak ve öfkeli hikayesini anlatmak için bir kez daha ortaya çıkıyor. Bu devam filmi, orijinaline kıyasla bir tık üst seviye sunuma sahip mizahı ile aptalca ve fiziksel olarak sert şakalar arasında kendine has komediyi yansıtıyor. Bu tür esprilerin en tehlikeli yanı, pop-kültürden uzak olan bir izleyici için bu şakaların hiçbir anlam ifade etmemesi oluyor.

Film için öne çıkan en önemli detay çok komik olması. Süper kahramanların olduğu bir evrende, liseli karaktere benzer bir süper kahraman görmek çok eğlenceli duruyor. Sıfır ego... Bir gün dünyayı ve insanlığı kurtarıyor, bir gün sonra sizinle çarşıda herhangi bir kafede karşılıklı çay içerken görebiliyorsunuz. Bizim kravatlı süper kahramanların egosunun aksine buradaki ego 0'dır çünkü onlar da bizler gibi büyük bir olgunluk evresinden geçmiş ulaşılabilir mutantlardır.